De afgelopen 1,5 jaar zijn zware tijden geweest; daar is iedereen het volgens mij wel mee eens. Het thuiszitten; het verliezen van werk en van inkomsten, maar ook hebben van minder sociale contacten heeft bij veel mensen zijn tol geëist. Mensen zijn meer in zichzelf gekeerd; zijn stiller geworden en hebben een andere -soms negatievere- kijk op het leven en op zichzelf gekregen.
De vraag naar psychische en mentale hulp is enorm gegroeid en kent momenteel een hoogtepunt. Depressies en een negatief beeld van jezelf; je lichaam en het leven liggen altijd wel op de loer als het even iets minder gaat, maar ik merk ook in mijn eigen omgeving (en bij mezelf) dat het momenteel toch echt hoogtij aan het vieren is…
Toch wordt er door de omgeving weinig gesproken over het psychische aspect en over het diepe dal waarin men kan verkeren; vaak omdat het niet tastbaar is, zoals dat biertje in de kroeg dat je een tijd lang niet kon nemen; en een depressie niet direct aan de buitenkant zichtbaar is aan iemand. Veel mensen voelen zich daardoor vaak niet echt gezien en gehoord, terwijl juist dat zo ontzettend belangrijk is voor ze. Ze hebben behoefte aan die schouder om op uit te huilen; ze hebben behoefte aan een gesprek of alleen maar die arm om hen heen om te voelen dat ze gezien worden…
Feedback van klanten
Al langere tijd werd ik door klanten van mijn fotostudio er op aangesproken dat mijn werk (achteraf) veel meer voor ze betekende dan het laten maken van een foto van zichzelf. Velen voelden het als een traject naar meer zelfliefde en een andere kijk op zichzelf. Hun negatief zelfbeeld werd aangepast door de foto’s die ik van ze maakte. Ik liet ze zien hoe ik ze door mijn lens zag en vaak was dat beeld niet hetzelfde beeld als zij zagen in de spiegel thuis..
Ze stelden zich vaak kwetsbaar op; ondanks dat ze mij niet kenden. Ik gaf ze een veilig gevoel en een veilige omgeving waardoor zij het gevoel kregen zichzelf te mogen zijn, maar bovenal het gevoel kregen gezien en gehoord te worden; want gepraat, gelachen -en soms gehuild- wordt er zeker tijdens een fotoreportage. Al tijdens de fotoreportage laat ik tussentijds het resultaat op de achterkant van de camera zien, wat vaak al direct resulteert in een rechte rug; een ander houding en een andere kijk op zichzelf – met nog mooiere foto’s als gevolg!
Deze opmerkingen hebben mij aan het denken gezet; want hoe kan ik mijn passie (fotografie) en mijn ‘gave’ om achter het masker van de dames en heren te kijken en aan te voelen of ik hun ware IK zie; gebruiken en veel meer mensen helpen naar een beter zelfbeeld, dan de klanten die via mond tot mond reclame en via google bij mij komen…
Precies… door mijn fotostudio en fotoshoots onder de aandacht te brengen bij psychologen; huisarts assistenten en zorginstellingen.
Mentale en psychische hulp is zoveel meer dan praten en kan op zoveel verschillende manieren bewerkstelligd worden. Met beelden kun je een verhaal vertellen; kun je ‘onwaarheden’ zoals een negatief zelfbeeld ombuigen door de foto’s als ‘bewijslast’ te laten zien en kun de beelden weer tevoorschijn gehaald worden als de negatieve gedachten terug aan het komen zijn.
Graag zou ik mijn fotoreportages dan ook willen presenteren als onderdeel van een therapeutische behandeling om het negatieve zelfbeeld van veel mensen -zowel dames als heren- om te zetten naar een positiever zelfbeeld en een boost in zelfvertrouwen en eigenwaarde te geven. Dit kan naar mijn idee op verschillende manieren gedaan worden.
De stijl van de fotoreportage wordt uiteraard altijd afgestemd op -en in samenwerking met- de klant. Zij zijn de leidraad voor het verloop van de reportage, waarbij ik uiteraard wel probeer ze iets uit hun comfortzone te trekken, maar ik voel heel goed aan wanneer het genoeg is.
Ik focus me meestal op deze drie verschillende stijlen binnen de fotografie.
Rimlicht fotoreportage
Bij een Rimlicht fotoreportage draait het om de puurheid en schoonheid van het menselijk lichaam. Door gebruik te maken van de juiste belichting worden juist de contouren van het lichaam benadrukt en wordt er ingespeeld op wat er juist wel aan moois te zien is. Deze vorm van fotografie is zeer persoonlijk en kwetsbaar, maar juist daarom erg in trek bij mensen om dichter tot zichzelf te kunnen komen en hun lichaam op een andere manier te banaderen en te zien. Het is een hele grote stap om uit de kleren voor de lens te gaan staan, maar wanneer het zaadje gepland is en met de keuze heeft gemaakt voor deze vorm is er al 1 overwinning gemaakt. De rest volgt dan heel natuurlijk tijdens de shoot.
Cosy Monday Morning
Deze stijl is het tegenovergestelde van de rimlicht fotoreportage.
Bij een Cosy Monday Morning shoot draait het juist om het comfortabel voelen in je eigen lichaam en kleding. Een heerlijke warme off-shoulder trui, vest of blouse boven een boxer of slip heerlijk in de vensterbank zittend en genietend van wat er zich buiten afspeelt. Niets hoeft en alles mag. Vaak zeg ik ook dat men zich heerlijk mag cocoonen in de warme kleding die ze mee hebben gebracht.
Standaard Boudoir reportage
Deze stijl kan heel veel verschillende vormen omvatten en is ook erg in trek bij dames. Vaak begin ik deze reportage in kleding zoals een mooie jurk en maak ik vooral portretten die men ook makkelijk kan gebruiken als profielfoto’s. Deze foto’s (en dan vooral de complimenten die men zal ontvangen wanneer de foto’s gebruikt worden) zullen al een boost in zelfvertrouwen geven.
Langzaamaan wordt overgegaan naar het in lingerie staan voor de camera; vaak met een tussenstop in een (kanten) blouse. Sommige dames kiezen – omdat hun vertrouwen tijdens de shoot is gegroeid- om zonder kleding voor de lens te staan; terwijl anderen in lingerie prima genoeg vinden.
Mijn motto is dan ook… alles kan en mag; niets moet.
Ik hoop de komende jaren heel veel dames en heren te mogen helpen op hun pad naar een verbeterd zelfbeeld en boost in eigenwaarde en zelfvertrouwen…